Nice sevdalıların vardı hepsi hayalinde boğuldular,
Nice yarenlerin vardı vuslata eremeden son buldular,
Büyüksün acımazsızsın bilirim, çağlara sığmazsın,
Tarihi anlat deseler dile gelir yorgun surların,
Mekana sığmaz sevdan kucaklar kıtaları,
Öksüz çocuk korurcasına sahiplendi seni bu yurdun ataları,
Bir yanın dönmüş senden medeniyet bekleyen Avrupa’ya,
Bir yanın sağlamda sırt vermişin öz yurdun Asya’ya,
Hakimisin bu denizlerin, zekatı verilmiş toprakların,
Sen var oldukça gözü üzerinde olacak hep alçakların,
Bilirim yorgunsun, dar geliyor bu şehir sana,
Bu gürültü bu keşmekeş sorarım neden niye,
Onca kavga, onca uğraş bir sen var diye,
Kıtalara sığmayan sevdan, gönüllere de sığmıyor,
Bir bakışta anlatmalı seni insan; Galata’ yı, kız kulesini,
Çektikçe içine çekmeli aşk kokan nefesini,
Şu divane gönlüme sorsalar ne ister para, pul,
Her dem kalbim sevdanla atar Aşk-ı İstanbul…

Özkan Kul
/