Rüzgâr yoktu
Bugün, hayatın içinde
Başka rüzgârlar esiyordu
Karabasan haberler
Ortalıkta dolaşıyordu

Ortak fikir
İnsanlar, insanlık
Artık çıkar peşindeydi
İnsan, insanlık için
İnsan, doğal yaşam için
Kılını bile kıpırdatmıyordu
Aksine, değer olarak ne varsa
Tüketiyor, eziyor, yok ediyordu

Hepsini attım bir köşeye
Bugün sizlerle uğraşamam diye

Kış başlangıcında
Yağan yağmurlarla
Temizlenmiş gökyüzünde
Islanmış, çamurlanmış yeryüzünde
Dolaşmak için çıktım sokaklara
Beton, asfalt yollardan kırlıklara

Bahar günlerinin aksine
Doğa başka güzellikler taşıyordu
Gökyüzünden aşağılara inen
Yeryüzünden yukarılara yükselen
Islaklık, nem, insanın içine işliyordu
Doğanın uykuya yatmaya hazırlandığı
Bahara doğacak fidelerin saklandığı
Tohumların bahara korunduğu anlardı

Yaşam yeniden doğuşa
Yeni ümitlerle, yepyeni bir yaşama
Uykuya yatarak hazırlanıyordu
Bunu duymak, hissetmek bir yaşamdı
Her ıslaklık, nem, yaşamın kaynağıydı
Doğada yağmurlarla ıslanan hayat
İnsanı ağlatan, sızlatan hayat
Yeni doğumlara, yeni ümitlere
Fidelerini sulamaktaydı

Çoğu zaman, karıştırır insan
Gördüğüm mü, görmek istediğim mi?

Gözyaşını tanımayan hayatla
Yağmurlarını bilmeyen doğaya
İnsan ne söyleyeceğini bilebilir mi?

İnsan çoğu zaman
Sadece görmek istediklerini görür

Hani bir söz vardır
Ben gördüğüme inanırım diye
Ben bu söze kesinlikle inanmam

İnsan çoğu zaman
Gördüklerine değil
Görmek istediklerine inanır

Bugün doğada, yaşamda
Görmek istediklerimi değil
Doğayı, yaşamı görmek için
Dolaşmak istedim farklılığıyla

Çıktığım tepelerden
Ardıma dönüp baktığımda
Puslar arasında bir yaşam vardı
Yeşilleri tüketilmiş
Betonları yükseltilmiş
Doğayı asfaltlarıyla karartmış
Canlılığın üzeri örtülmüş
Sanki mezarlık gibiydi
Arada bir görünen yeşillikler
Mezarlar üzerine konan çiçekler gibiydi

Sessizliklerin içinden
Ölüyoruz diyen çığlıkları hissettim
Hâlbuki biraz önce bende aralarındaydım

Bütün benliğimde düşünmeye başladım
Acaba, benden de çığlıklar yükseliyor muydu?
Birileri, benim de çığlıklarımı duyuyor muydu?

Bir müddet sonra çığlıkların içine dönecektim
Gördüklerimle, hissettiklerimle değişecek miydim?

Islak havanın
Islak yeryüzünün
Islaklığını bütün gücümle içime çektim.

Gözlerimi yumdum
Bütün bilgilerimi yoğurdum
Hissettiklerimle kavruldum

Betonlar içinde geleceğe
Bütün gücümle fideleşecektim
Fidelerimden umuda filizler verecektim

İçimi garip bir huzur kapladı
Sanki şu an, şurada ölseydim
Sanki şu an, şurada yaşasaydım
Sanki aralarında hiç fark yoktu
Her ikisi de doğanın kucağında
Yaşamlara umut hazırlıyordu

Bugün içimi, karartmaya alışkın
Bütün puslu görüntüler
İçimde yeni fideler oluşturuyordu
Kalbim sevinçle atmaya başladı
Beni geleceğin çiçekleri karşıladı

26 Kasım 2008 - İzmir