Gecelerin karanlık lekesinden ç/alınmış gözlerinle içime öyle bir baktın ki,
Bittim sandım…
Nefesime dolanmışken içtiğin sigaranın efkarı niye böyle uzak kaldın.!?
Hissettiğim sen değilmiydin zaten
Niye beni yanlış anladın.!?
Körkütük sözler ıslanırken hüznünde hep ağladım
Ve yaşlarım kan kustu gölgelere
Yine sen’siz kaldım…
Yüreğime üflenmiş köz bataklıkları yakmazdı içimi
Sen gitmeden önce
Hiçbir söz boğazıma düğümlenmezdi
Sen susmadan önce
Kirpiklerinde gündüzler devirmiş
Sevdayı tuz niyetine gönlüne ekmiş yürekli adamdım ben!!!
Bir sözüme bin anlamsızlık yükleyerek
Musalla soğuklarında bezdirdin gözlerimi
Hangi yakınlığım sana uzak kaldı da
Bu kadar mesafesiziz şimdi!?
Hangi ezgide sunsam sana özrümü
Geri getiririm biz’i... ?
Hasret prangaları vurulmuş yastık nöbetlerinde öldürüyorum hıçkırıklarımı
Dişlerimin arasında öylece sıkışmış sözler budalası
Çıkmaya nefer arıyor sanki
Ama susuyorum
Sustuğum kadar yoruluyor içimin gençliği
Acımasızlık tarafından yağmalanıyorum….
Kemale ermiş şiirlerin üflemesi üşüşüyor satırlarıma
Yazgısını alnına kara çalmış düşler uçurtmaları kadar yersizim
Ve zamansız gidişler azaltır beni
Sen de gittikçe soğurum ömrümden...
Eğer yokluğum ‘yokluk’ değilse sende
Bırak yeniden kalın ipler örmeyi
İnceldiğimiz yerden kopmuşuz zaten
Bulduğumuz gibi mi bırakalım biz’i. ?
Yoksa en vurdumduymaz kimliklerle
Ve tebessümlerden soyunmuş yüzlerle mi...!?
Sen seçtin bile bensizliği,
Püsküllü sözler döksem neyime...!?
Bitmiş bir sevmenin ucundan tutsam artık ‘sanane’...!
Çıktığım yolda seni bulduysa sevmelerim.
Ve ismine sürdüğüm dualar kadarsa sözlerim,
Varlığım ,azlığım,hiç’liğim,
Ve sensiz’liğim için,
ÖZÜR DİLERİM. . .