Şu dağların kahraman mert yürekli evladı,
Gül yüzündeki nur’a kurban olam Mehmet’im
Şad olurum bakınca, vakarlı hoş resmine,
Ay simandaki kur’a kobran olam Mehmet’im.

Gökte şimşek gibiydin elinde silah vardı,
İkram eden melekler sanki sevdiğin yardı,
Heybetinin gölgesinde alem-i cihan dardı,
Koştuğun sonsuz tur’a kurban olam Mehmet’im.

Dağ başında eşkıya namertlere uludur,
Tasa etme sakın ha! Nöbet yerin doludur,
Biz biliriz ki; bu yol; hakkın nurlu yoludur,
Mevzi dediğin kır’a kurban olam Mehmet’im

Kimselere yurt olmaz yemin diye andığın,
Üç beş soytarı gezer, adam diye sandığın,
Kökleri kuruyacak, boşa değil yandığın,
Özündeki hamura, kurban olam Mehmet’im

Ölüm içim giderken elen kına yaktığın,
Sen şehitsin diyerek rütbesini taktığın,
Al kanların içinde son bir gözle baktığın,
Yattığın o çamura, kurban olam Mehmet’im

07.02.2008
Erdal EBEM