Deli’resim var, hemen şimdi…
Kendimi kaldırıp, yerden yere vurasım var…
En büyük uçurumların tepesine kadar çıkıp; hiç dinlenmeden bir çırpıda,
Tüm yorgunluğumla kendimi bırakasım var…
Var mı ölecek bir yer bildiğin?

Sabah olmayacak,
Benim bu gece ölesim var…
Gidesim var, Kar soğuğu her yer…
Güneş’de yanasım var…
Daha fazla bekletmemek gerek zebanileri,
Hemen şimdi ölesim var…

Dişlerim dudaklarımı kanatıyor en çok,
Tırnaklarım avuç içlerimi…
Hemen şimdi katledesim var kendimi,
Çıkar mısın o zaman içimden?
Ben ölünce söyle,
Sen nereye gideceksin?

Tüm martılar ölüyor bu şehirde,
Terk-i diyar yalnızlıkların üzeri örtülü kar la,
Kanatmak istiyorum tüm harfleri,
Kanatıp kanatıp kana bulanmak….
Kan tutsun istiyorum sonra da,
Öylece ölmeye teşebbüs…

Özgür’lük senden ayrı büyümek miydi?
Ben en çok sen gidince büyüdüm…
Başım göğe erdi bak Sen gidince,
Gel de gör, Yerden göğe kadar yalnızım…
O kadar büyük!
Yas(ş)lanacak bir yer var mı bildiğin?

Yirmiİki-Şubat-İkiBinOnİki*23:00
Nevin Akbulut