Çektin


Kara gözlüm yine açtın arayı
Ne bir selam saldın ne de tel çektin
Kemlik mi eyledim yoksa ihanet
Yazıdan kelamdan demden el çektin

Nazları bilmezdin sana ne oldu
Bir söz mü eşittin bağrını deldi
Baharın mı soldu güzler mi geldi
Niye böyle ayrı ayrı yol çektin

Kanberi’yim ben özümü söyledim
Hak yoluna ikrar verdim eğlendim
Anamdan doğandan beri böyleydim
Ben karalar geydim sen de al çektin


Kul Kanberi


17 Mart 1948’de Kangal’ın Karanlık köyünde doğdu. Asıl adı Kanber Çelikel’dir. Yaklaşık 3 yaşındayken ailesinin Ankara’ya göçmesi üzerine orada büyüdü. İlköğrenimini Mamak’ta tamamladı. Olanaksızlıklar nedeniyle ortaokulu yarıda bırakmak zorunda kaldı.

Şiire ve türkülere ilgisi küçük yaşlarda başladı. Bağlama çalmayı da küçükken öğrendi. Önce geleneksel deyişler çalıp söyleyen Kul Kanberi, daha sonra kendi şiirlerine ağırlık verdi.

Küçük yaşlardan itibaren çeşitli işler yaparak geçimini sağladı ve ailesine katkıda bulundu.

Eski aşıklar dışında ağırlıkla Mahzuni’den etkilendi.

Yaklaşık 200 kadar şiiri olana Kul Kanberi, bir kamu kuruluşundan emekli oldu.

Kul Kanberi’nin şiirlerin bir bölümü Hasan Basri Kılıç tarafından »Kul Kanberi« adıyla yayınlandı.

KAYNAK:© BeKa Sitesi
*
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-365-)(-)(-)(

Senin de hiç bahtın, şansın yoğumuş
Binler arasından dertli kul çektin
Önceleri bülbül gibi şakırdın
Sözler üzerinden sanki dil çektin

Yürekte dinmedi bir türlü sızım
Gece de, gündüz de sendin avazım
Sen ki kaderimdin sen alın yazım
Gülen gözlerime sanki mil çektin

Bir gün arayıpta hatır sormadın
Halim öğrenmeye gerek görmedin
Aylar yıllar geçti haber vermedin
Ne telgraf çektin ne de tel çektin

Bu senin aşığın canından bezdi
Bakıpta haline ağıtlar dizdi
Şu dertli gönlümde yaralar azdı
Yaram üzerinden sen de el çektin

Dünya gibi sende fanisin fani
Nerde sevdiklerim sevenim hani
Gördüm ki sonunda terk ettin beni
Her zalim gibi de sende sol çektin

Yüzüne baktıkça güneş doğardı
Sanki üzerime güller yağardı
O, siyah saçlarım bir bir ağardı
Saçlar arasından durup kıl çektin

Lüzumsuz sevdiğin bildirmedin ki
Süründürdün ama öldürmedin ki
Ağlattın ömrümce güldürmedin ki
Kader dedin bana böyle hâl çektin

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz