Muhterem Hocam!
Biz hep yetim doğduk,yetim büyüdük
Ve yine yetim kaldık!
İlkin ümmet olarak yetimdik;
Rasulullah’ın s.a.v olmadığı,
Acıların sabırla tadılınca cennete götüreceğine inandığımız,
Ve iyi görülen sahte güzelliklerin olduğu bir dünyaya geldik.
Sonra sizin gidişinizle davamız da yetim kaldık;
Sizin gidişinizle ve daha siz gitmeden,
Davasında gömlek değiştirenlerle kaldık!
En sonun da da evlat olarak yetim kaldım!
Babamı da kaybettim, bana bu davayı gösteren
Yaptığı şakalarıyla bana doğru kimmiş,
Yalan neymiş öğreten babamı…

Evet! Muhterem hocam !
Ben sizi ilk önce siyah beyaz televizyonda görmüştüm,
Babamın ilk aldığı kocaman siyah beyaz televizyon.
Babam hep karşısına oturur haberleri izlerdi,
Ve siyaseti de severdi.
Hatta bir siyah şapkası vardı,
Onu takar “kime benziyorum?” derdi.
Bize Ecevit’in taklitini yapardı.
Bazende Tansu Çiller’i görür ;
“Okuyupda şu kadın kadar olamadık.” Derdi
İçini o an hep bir hüzün bürürdü…

Kısacası Hocam!
Siyaset adamları onun gözünde hep;
Şakaya alınacak kadar küçüktü,
Değersiz, boşuna çaba sarf ediyorlar gibiydi.
Ama siz başkaydınız, değeriniz büyüktü;
Size laf söylersek çarpılırdık, diye öğretirdi.
Siz sıradan bir siyesetçi değildiniz,
Sıradan bir alim, hoca da değil…
Çok farklıydınız babamın gözünde.

Sonraları sizi bir salonda görmüştüm,
Tıka basa dolu bir salonda..
Tüm bakışlar size dönüktü
Ve ben çocuk yaştaydım
O zaman yoktu daha okulumda…
Zamanla tanıdım,sevdim sizi hocam!
Ve en son AGD’nin şube başkanları toplantısında,
Bundan birkaç yıl öncesinde
Görmüştüm sizi Muhterem Hocam!
Çok yaşlanmış, ayakta zor durur olmanıza rağmen,
Kalkıp gelmiştiniz; yeni bir dünya için,
Bu toprağın evlatları için, dökülen kanlar adına
Ahlak ve maneviyat çözümleri için, hiç durmazcasına…
Gelmiştiniz Hocam!
Hakkınızı ödeyemem Muhterem Hocam!
Sözlerinde babamın tebessümünü
Başımı okşayan elinin yumuşaklığını
Hissedebilidiğim Hocam!
Haykırışında dünyada ki mazlumların,
Haksızlığa uğrayan halkın acısını tadabildiğim Hocam!
Katil siyonist güçlerin oyunlarını bozan,
Çeşitli projeleriyle nice çiçeklerin açmasına vesile olan,
Baharı bize en güzel haliyle yaşatmak için mücadele eden Hocam!
En az babamı özlediğim kadar özledim sizi!
En az onu sevdiğim kadar sevdim sizi!
Ve en az bu ümmetin yetim kalan yüreklerinde ki;
Din ve vatan özgürlüğü için çektiği acıyı çekiyorum yokluğunuzla..
Ve Rabbim’den diliyorum ki;
Sizin projeleriniz hayat bulmadan
Biz hayata veda etmeyelim!
Ve istiyorum ki;
İslam nurunu tamamlarken biz;
Bu yol ve dava üzerinde sabit bir şekilde
Rahman’a ulaşalım!
Rahman’ın rahmeti ve selamı üzerinize olsun Hocam!