Bu gece tadım hiç yok, ağlarım ağlatamam
Duvarların boş yüzü, neden böyle çok ekşi
Gözlerimde sevdayla çağlarım çağlatamam
Hiç kimse anlamıyor gönlüm denen serkeşi

Kapanmayan yaramı, bir daha kanatmayın
Ne hatıralar sarsın, ne umud, ne de dostum
,,Bülbüleˮ boş kafesi ,,güllerleˮ donatmayın
Ağzımı bıçak açmaz, ben ebediyyen sustum

Kalbimde kara kış var, ruhum titriyor gece
Yanağımda göz yaşım gün ortasında dondu
Altında kaldığım çığ, kalkmaz ecelden önce
Umud çiçeklerime, düşen her kar bir tondu

Güneş doğma ne olur, erimesin bu karlar
Bir daha hiç açmasın, sarı sarı çiğdemler
Hep yapraklarını yer, sürü sürü davarlar
Dağlarda duman olur içimdeki matemler

Bu gece keyfim hiç yok, kelimeler kekeme
Manalar sanki mefluç, âdeta ruhsuz ceset
Sevda ,,vedaˮ ediyor, çorak gönül ülkeme
Ey gönül gerçek aşkı, arama artık pes et

S / ÂYE (21:25) 21 Şubat 2012 / Wuppertal / Almanya