Yine aylardan Hazan
sana en son baktığım iskelede uyandım yine bu sabah.
görmeye bile katlanamadigim martılar yine çığlık çığlığa süzülüyorlar sonsuz maviliğine.

kimsesizliğinden bu sabah da nasibini almış meltem’ler tutarken ellerimden soruyorum kendime; insan ne kadar aşık olabilir?
fırsat bulduğu her an altın vuruşunu yapmak üzere hazır bekleyen kiralık katiline./Değerdi diyorum sonra,değerdi.

zaten ne demiş şair "baki kalan bu kubbede hoş bir sada imiş" nefesimi kesen melankoli denizleri de şahit ki/gökkuşağının en güzel renkleri isyan ederdi senin gözlerinin yanında.

gelmiş geçmiş bütün alfabeleri toplasam bir araya,anlatılabilir mi hayatımın orta yerinde yeşermeye yüz tutmuş,kökleri yüreğime sıkı sıkıya tutunmuş sevdanın filizleri.

ne zaman ki başbaşa kalsak yaralı yüreğimi serip ayaklarının önüne
dudaklarımdan daha önce hiç duymadığım bana bile yabancı kelimeler döker sadaka/t dilenirdim sevda zengini yüreğinden.

sense ışık hızıyla uzaklaşırdın benden/ nice senedir bir yudum suya hasret sahralar gibi yanar yanardım.
masmavi bir çiçek yeşilimsi bir yaprak gördüğüm her yeri "Deniz" sanar koklardım.

Ey benim yarım kalmış cümlelerimin tek sahibi
bakışlarını adı konulmamış yıldızların ışığından alan "Deniz"im!
Yine aylardan Hazan ve ben sana en son baktığım iskeledeyim.

herkesten gizli saklı yüreğime nakış nakış işlediğim sevdandan başka elimde avucumda kalmadı bir şeyim.

yüreğimde sabr-ı Nun
dilimde sükut-u Vav
bir ELİF miktarı beklemekteyim.

Yzn: Elif T.