1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1560
Okunma

Alaca karanlık ayazında gecenin
Derbederken ben sersefil
Seni gördüm kaldırım kenarında
Yalın ayaktı gölgeli tenin.
Avucunda sakındığın saçların
Tüm yaşanmışlığının tanığıydı hareli gözlerin
Çatlamasından korktuğun dudağının tenini
Rüzgara sunuyordun tek seferlik.
Derken ben çıkmıştım yolunun kıyısına
Bilmeden bulmuştum nedensiz kayboluşunu.
Elinden tutup kaldırmak isterdim seni
Lakin yalnızlığım çok derindi,
Gözlerine kıyamadım.
Sol yanından geçtim sessizce...
2987