Artık bir radyosu da vardı
Müslüm dede
her gece yatağına uzanınca
radyosunu açıp
türküler dinlerdi
hele de o çok sevdiği türküsü çalınınca
kendinden geçer
yatağında
yapayalnız tek başına
usul usul ağlardı
torununun hatırı olmasa
bu ev kendilerine kalmasa
katlanır mıydı bu kepazeliğe?
durur muydu bir dakika bile
suyu suya benzemeyen
huyu huya benzemeyen
komşusu komşuya benzemeyen
yıldızları bile farklı olan
ve hiç
çoban köpeği sesi duyulmayan
bu memlekette.
İlle de o türkü
onu alıp götürürdü.

şu yüce dağların karı eridi
sel oldu, gidelim bizim ellere
yaylamızı lale sümbül bürüdü
gel oldu, gidelim bizim ellere

Müslüm dede,
torunu için her şeye katlandı
ve kısa zamanda
komiteyi
komitecileri
gençleri
öğrencileri
ve devrimcileri
ve de en güzeli
komşusu olan memleketlilerini tanıdı.

Komitenin düzenlediği
her toplantıya katılıyor
orada söz alıp katkıda bulunuyor
kimi zaman
yaşının tecrübesiyle
gençlere yol gösteriyordu.
komitedekiler
Müslüm dedeyi tanıdıkça
onu daha da sevip, sayıp
takdir ediyordu.
Gecelerden birinde
1 Mayıs mahalle’sinde
“komünal yaşam” üzerine
bir sohbet toplantısı vardı
Müslüm dede de oradaydı
söz alan herkes
Müslüm dedenin anlamadığı
bir sürü laflar ediyordu.
Müslüm dede,
sabırla
ısrarla
içinden kızarak
ama yine de tebessüm ederek
kendi sardığı sigarasından bir nefes çekip
yanında taşıdığı şişeden
bir yudum su içip
aklı başında görünen
ve mahallede öncülük eden
gençleri
öğrencileri
devrimcileri
dinliyordu
ama
hiç birisi
bu kadar laf kalabalığında
susuzluktan söz etmiyordu.
Dayanamayıp söz istedi Müslüm dede
üstelik susturarak herkesi de
gençler,
sizlerle gurur duyuyorum, dedi
yoksul insanların
ev sahibi olması için çalışıyorsunuz
burada koskoca bir mahalle yaratmışsınız
ama
susuzluktan neden söz etmiyorsunuz?
bence,
bir an önce
valiliğe gidip söyleyin
elbet bir çaresine bakarlar.
biz de bu ülkenin vatandaşıyız değil mi?
askerlik yapıp vergi ödüyoruz
ve şimdi de vatandaş olarak
mahallemize su istiyoruz
gidin
topluca valiliğe baş vurun derim
ve gidilecekse eğer
ben de sizinle gitmek isterim.

Komite üyelerinden birisi
Müslüm dedeye tebessüm ederek
öyle kolay değil bu işler Müslüm dede, dedi
vilayete
kaymakama
hepsine de gidildi
ama hepsinden de
komünistsiniz
anarşistsiniz
vatan hainisiniz denilerek
geri çevrildik.
bir tek umudumuz
İstanbul Belediye Başkanında
söz vermişti geçen ayın başında
mahallenin birkaç yerine
şimdilik
ortak kullanılacak çeşmeler yaptıracak
yine de şartlarını zorlayıp
şebekeyi bağlatacaktı.
Ama yine de sağ olsun
ana yola kadar inen yolumuzu
grayder gönderip düzeltti
eğer biraz daha sabredersek
suyumuza da kavuşuruz, okulumuza da.
Evet arkadaşlar,
yeni aldığımız bir kararla
yarın hep birlikte
el birliği ile
mahallemizin okul inşaatına başlıyoruz
herkesten olanakları ölçüsünde
katkı bekliyoruz.
suvacıya,
duvarcıya
kalıpçıya
çatıcıya
herkese ihtiyacımız var
zamanları olduğu kadar
bize yardımcı olsun bu arkadaşlar.
bir sağlık ocağımız yok ama
tıpta okuyan arkadaşlarımız
ve kimi doktor tanıdıklarımız
nahallemiz halkına
özellikle çocuk ve kadınlara
sağlık konusunda
yardımcı olmaktalar.

Müslüm dede
bir yudum daha alarak şişe suyundan
yeniden konuştu.
yani dedi, suyumuzun ne zaman geleceği
belli değil mi?
yok, dediler komiteciler.
Müslüm dede,
o zaman,
yarın ben
belediye başkanına gidiyorum, dedi
orada bulunanlar
Müslüm dedenin bu çıkışına gülümsedi.

Ertesi sabah
torunu Süleyman geldi.
banyo yapıp
çamaşırlarını değiştirmesi için
Müslüm dedesini evine götürdü.
Komşulardan birine de
kimseler yokken
eve göz kulak olmasını söyledi.
Müslüm dede
banyosunu yaptı
traş olup temiz giysilerini giydi
Gülten gelinden bir bardak klorsuz su istedi
şişe suları önceden alınmıştı
bir dikişte şişenin sonunu getirip
ohhh, dedi.
Nerde bizim uzun çayırın suyu
nerde kara taşın suyu
kurban olurum be o sulara
o dağlara, o taşlara
burası sanki Kerbela
bie şişe su daha istedi
kalkıp ayakkabılarını giydi
torunu Süleyman’a
haydi, dedi.
Beni şu belediye başkanına götür
onunla görüşüp su isteyeceğim
mahalleye su gelinceye kadar da
direteceğim.
Torunu Süleyman,
dede, dedi
kolay mı sanıyorsun başkanla görüşmeyi?
hem haber vermeden önce
kapıdan bile sokmazlar içeri.
bırak gevezelik etmeyi, dedi Müslüm dede
haydi düş önüme
sen beni belediyeye götür
gerisi benim işim sana ne.

Kocaman belediye binasının önüne geldiler
Müslüm dede,
belediye binasının önünde
onlarca metre yukarıya fışkıran
fıskıyelere
ve sularla dolu havuzlara baktı
şunlara bak dedi,
insanlar mahallede susuzluktan kırılırken
bunlar burada suyu havaya salıyorlar.

Süleyman işe gidecekti.
Müslüm dedesine yolu tarif etti.
cebine harçlık koyup
onu orada bırakıp gitti.

Ve Müslüm dede
kimine gülerek
kimine kızarak
kimine küfrederek
kiminin peşinden giderek
sora sora
belediye başkanı’nın odasının olduğu kata çıktı.
sekreterinin oda kapısı açıktı
kızım, dedi sekretere
bizim belediye başkanımızın adı ne?
bilmiyor musun amca?
bilmiyorum.
neden soruyorsun?
görüşmek istiyorum.
randevun var mı?
o ne?
yani daha önce burayı arayıp
haber verdin mi
görüşmek için izin aldın mı?
hayır kızım, şimdi geldim dedi
ve şimdi de görüşmek istiyorum.
o zaman ben de
çık koridorda bekle diyorum.
tama beklerim de
yani görüşebilecek miyim?
bakalım, zamanı varsa
ve seni kabul ederse, olabilir.
tamam kızım, beklerim.
ama sen soruma cevap vermedin
başkanımızın adını söylemedin.
Ahmet İsvan, dedi sekreter.

DEVAM EDECEK...