0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
939
Okunma
Gökyüzünün yansımasıydı suya yazılan şiirim…
Yarım kalan bir tek umutlarım değildi….
Asıl yarım kalan hayallerim…
Gökyüzünün yansımasıydı suya yazılan şiirim…
Ve bu yüzyılda hafızasını kaybeden aşk…
Kor bir sonbahar…
Gökyüzünün ele geçirdiği şehir…
Ateşi öpen biz…
Güneşe dokunan ellerimiz…
Geçtikçe büyüyen bir arıza değildi oysa..
Geçiyordu mahkumiyetim bulutlar içinde…
Hayatın yansımasıydı suya yazılan şiirim…
Şimdi anladım…
Bırakın okumayın bu şiiri …
Gidiyorum çünkü…
Hangi sabahın boş kızıllığı…
Uslandıracak ki beni…
Hangi sedef işlemeli ucu paslı hançer parçalar yüreğimi…
Vahşi bir kızıllık boyuyor gözyaşlarımı….
Anlamak,çıldırmak….
Demiştim önceleri…
Gökyüzünün yansımasıydı sadece suya yazılan şiirim…
O kadar..(Ceyhan)
