Gorbagorun ayusi,
Yedi funduklarumi.
Ne’ttuğumun deyyusi,
Oku yazduklarumi.

Çok şeyler diyeceğum,
Acaba aldurur mi?
Postini giyeceğum,
Yanaşsam saldurur mi?

Ula yok miydi işun?
Benum bahçeye daldun.
Kirilsun azi dişun,
Beyduğami da aldun.

Çuval kadar karnun var,
Yedun yedun doymadun.
Ey aç gözli canavar,
İslik çaldum duymadun.

Baturdun ortaluği,
Paklamaz seni dere.
Yeyecen kayaluği,
Allah cezani vere.

Açluğun vurdi başa,
Yazuk ettun tarlaya.
Yaklaştuk zaten kışa,
Bağirsağun gurlaya.

Rahmetli nenem derdi,
Eskiden adam idun.
Belâni veren verdi,
Bilmem ne idi derdun.

Kafamdaki tek gaye,
Kurutacağum seni.
Bu acukli hekâye,
Kesecek nefesuni.

Sen gene az şey yaptun,
Bezdum hemcinslerunden.
Senda mi yoldan saptun,
Alışdun prenslerunden.

Senun o adamlarun,
Doluştiler meclise.
Ne buldiyse yeyurler,
Çare bul sen bu işe.

Funduği yedun diye,
Sana da kizacakler.
Yaklaşma yanlarina,
Vergiyi yazacakler.

Bitmedi işum senla,
Yetki verdum savciya.
Uğraşma derum benla,
Gösterurum avciya.

Şiirlerin Ziyası
17 ocak 012
trabzon