bir başına anlam ifade etmez hayatım,
düş kırıklıklarının ayrıntısında bir yaşam benimkisi,
avuçlarında can çekişen yüreğimin
mütevazi hayat öyküsü öyle durağan...
bir hayli abartısız bir hayli sade
takılıp kaldığım yerse hep aynı perde
dayanılır gibi değil ölü yokluğun,
bu koyu bulanık serzenişle
kendimi koruyabileceğim tek sığınak hayalin
yaşam savaşı bu neticede...
ayrılıverir ortasından tebessüm kıvılcımları,
aniden bastırır yağmur
kıyıya vurur sevdaya sahip çıkan
an kurtaran kelimeler..
dizdiğim cümleler seni benden alır
geriye yılların gölgesi kalır
başkaldıran hatıralar ilerlerken sinsice
ihanet etmez kalem kağıda
çözülür biriken ne varsa yıllardır
ve kanayan yaraların ölçüsü yoktur artık
acıda derinleşme bu yürekler kırgın
yine zamanda kayıp derinlerdeyim
kavuşmanınsa bir durak ötesindeyim..


imkan/sızım
elif topal