Hepten maval ehlî mi, kalmadı mı bir âkil?
İdrak edin tiradı boşa değil bu gayda!
Kasvetiyle kapladı baştan ayağa sakil!
Domuzluk içimizde; tenim temiz ne fayda.

Hangi mikrop sebepse: akılda aklî yangı!
Düşlerimi piç eder; heyûlâ, karabasan!
Hep karşıma çıkıyor yetişir kısır döngü!
Kır melânet tâcını; tahta otur ey insan!

Tedavî için teşhis, sonra görevi tahsis;
Derdin, derdine çare; kâmiller çıkar elbet.
Kararlı ol yeter ki sonra kapanır bahis
Kanımdaki şu illet sürmez ya ilelebet.

Göçük altında kalan, insanlığın enkâzı:
Sesime ses verin de; bileyim arzı tarzı
Ehil elden çatalım son kez olsun îkâzı
Vicdânlara dikelim; anıtsal haklı farzı!

Erdemoğlu! Erdemlik, var diyorsan künyende;
Her dem öze doğru kal; selâmete söksün tan.
Ahlâk, böyle gönenir, köke sadık bünyende;
Soysal bünye kurtulur; erince, erer vatan
Kaygılardan arınıp sevince girer vatan.


03.11.2009 13:52 – 19:55

Salih ERDEM / DENİZLİ