karbon karası, karanlığından bile
katran, karanlıktı bu gece !
dökuluyor tel tel göz bebeğimden
geçen günün yorgunu
dökülüyor haksızlığın suratımda patlatılan şamarı

ayaklarım bedbin
ayaklarım topal
bedenim se yorgun,yorulmuş zulmet !!

dünden beter di

dünden beter günlüğüm
kırıldığı yerden devrederken
sabha

dünyaya sığmıyacak kadar
yanlızlıklarım
vede
bir el edemeyecek kadar uzağım, dosta,yoldaşa !

ne ki bu saat/a boğdurtan sebep ?
Kiel
benden ,
ben Kiel/den yorgun ve bezginim !
bezgin !!!

cüssesiz
adımlarım
bebe ritmi
korkak ve ürkek !
ırkcılık kol gezerken,patavat

dedim ya !!
ayaklarım sürüncem
ayaklarım pati
ve
topal

yol hazin
yol uzun
yol tetik
düşürecek kadar salpa sallantılıydı
YOL !!

anlıyacağın
bir ölüm bekleyişinde
bendim
ç a r e s i z

zemheri ya !
kar başladı m e v s i m s e l
lapa-lapa efgar döken
kırpiğimin üstüne
ki
kar mıdır ?
gözyaşım mı bilinmez
uzun türkü
hüzün hava
pervasızdır gurbet élin bende kalan
hikayesi bir kere !


Kadir Haktan TÜRKELİ