22
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1589
Okunma

Ömrümün sonbaharıydı
gazel döküyordu ağaçlar
bir yağmurla çıka geldin
saçlarımdaki kırdın yaşayamadıklarıma isyana duran
dumandın dudaklarımda sigaramdan arta kalan
damarlarımda akan, içimde yangınlar yakan
yıllar sonra
sonra nefesim oldun
içime çekip de bırakamadığım
aynadaki yüzümdün çizgilerde yol alan
en güzel duygum oldun
geç kalmışlığıma geç kalan
yeniden yüreğimin yerini hatırlatan
unutmuş olduğum bu şiirimi Yalnız Efe Arkadaşıma bana yeniden armağan ettiği için sonsuz teşekkürlerimle
5.0
100% (19)