Duman gelince ağlarsın çocuk gibi
Evlerin dizili dereye coşar şimdi
Nahiyede asker nöbetde şimdi
Sende göç verdin öksüz gibi
Hasretin artar yağmurderem şimdi

Sordum balohor ak oçak nerde
Dağlar duman aşıkar söyle
Orman can su taş delen nerde
Ak ocak evim köyüm kader elinde
Hasreti icimde ateştir közde

Çorağı ırmak su böler gider
Sevim özlem gönül de küser
Hasretini kimler çeker gönülde
Cayı bahcesi özen ister seninde
Hasreti özden söze düştü seninde

İnce su suyummu azdır senin
Deren ırmağın caydır derin
Yeşilin tonundan bahar gelin
Köyüne dönen nesil az bilgin
Hasrete karıştı ince su serin

Beş ovayı sayamadım
Can dosttum atamadım
Ayranlı düz yayla ayven yandım
Ucak indi dona kaldım
Hasret zor kızıl taş yanlız kaldım

Sel olmuş gözümün yaşı şephanem
On sekiz köyden birisin hanem
Kostan dağım kış geldi kar hanem
Bandırlak sınır sırdaş soguk gözeden
Hasret bitsin gönül yaram şephanem

Bandırlak yolum gözüm anam
Göç vermişsin dur orda gönül yaram
Kostan dağım geçit vermez vay aman
Kış geldimi insiz oda sor anam
Hasret fazla aslım orada can anam

Köyün gurbet kokar ikiz kacamaz
Deresi coşar bahar deniz saz
Değirmen calışmıyor gürbüz nufus az
Tarlası ot olmuş ekin başak naz
Haseti sapana katacak kişi az

Evler taşa dizili kaya başının derler
Görünüşü ağlatır sevinç sesiz geceler
Kimse kalmamış gurbet bak doğan neyler
Tarlası geven tutmuş sabır derler
Hasreti bel büker dost gönül ne eyler

Esen rüzğar değer kara yeline
Esenler de güneş vurmuş sümbüle
Gecmişine sahip cıkan köy beldede
Oda göçten vurğun yemiş kimene
Hasret yıkar gönülleri dönsene

Aslanca bak doğan güneşe
Yol bölmüş gezelim seninle
Görünüşü sade köyün mimarı nere de
İki yana bölünmüş evlerin cimen de
Hasret çeker sevdiklerin seninle

örnek istersen güven bize örenler
geçmişe sahip çıkan okur gençler
yaz gelince can şenlenir evler
dumanı başına buyrukdur neyler
hasret yazın sona erer işte örenler

Boğalı güneşden ısına dursun
Duman gelince insan sorsun
Evler taşlardan uyanık olsun
Kurtaran kara gül örnek olsun
Hasreti atmaca özünde yuva kursun

Gün gören gülün hani senin
Lema suyuna indim serin
Başındaki dağın dikmi senin
Irmak coşmuş deren derin
Hasretin özlemin dertte senin

Al ocaksan alcak dere den
Yaslanmış yamaca serin demeden
Havası çalmasın dost seni görmeden
Çayı rizeli balı çelebiden
Hasret aya düşmüş gönül bilmeden

Dumanlı on bir yayla birlikte
Eski adı santa aydın diyene
Yedi mahalle birlik can dost içinde
Çeşmesi yosun tutmamış diyene
Hasret gecmişinde saklı görsene

Aşağı sordum bil yuvalı söyle
Yayılmış çimene gürses nerede
Çamı yok söğüttün gündoğdu nereye
Çiçekli yurtta özen sadık gönülde
Hasret köye düşmüş köse yurt nerede

Yolun yokuş vardım sana
Yukarı yuvalı derler sana
Evler yapılmış veran yok orda
Sahipsizin bağ bahcesi toprağa
Hasreti koydunuzmu yazın çuvala
NERİMAN SEVİM SALTIK