1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1007
Okunma
Yokluğuna görmeden iman eden akılsız başım,
ezelden ebede geçiş noktasında,soluksuz ve kimliksiz ilerliyor...
Büyülü yalnızlıklardan nasibini almış başımın cezasını,ayaklarım altına aldığım yüreğim çekiyor...
Çatlamış dudaklar...
Kayıp zamanlar...
Ve etkisiz elemanlar...
Yaşamla ölüm arasında gel git yapan o ince çizgide,
bir ömrün muhasebesini yapıyor...
"belki"lere yüklenen umitlerle sarılmaya çalışırken yılan’a,içime düştüğüm Deniz inatla bildiğini okuyor...
Sensizlik şimdi daha şaşırtıcı!
Geçmişe hiç bilinmedik lisaniyla hükmediyor..
En düşük ihtimallerle sende sensizliğe sığınırken,varlıkla yokluk arasında kaybolan ruhum,bu gece de ölüme meydan okuyor!/
ELİF T. /imkan/sızım
5.0
100% (1)
Cevap Yaz