bozuldu bütün dengeler,
ayağı kaydı yüreğimin..
şiirlerin arasında günleri kurutuyorum..
zaman yapraklarını solduruyorum tepe noktasında hastalıklı ölümlerin..
acıya bulanan her kalem,
dokunur can yoldaşı kağıtlara,
ağır gelir bu yük mürekkebe de,
taşıyamaz süzülür damla damla...

nasıl anlatılır bilinmez...
bir yığın sessizlik ellerimde ve bir avuç dolusu kelime,
başlı başına peri masalı varlığın,bir uzun cümle..

Denizler Meltemler kamaştırır gözleri..
suretin yegane duygusallığı bozulur..
beş yıldızlı gülümsemeler,
sabahı görmeyen geceler,
eli ayağına dolaşmış heyecan kadar sıcak ve tatlı...
ve boşlukları doldurur,
izi silinmemiş karalı bir Ekim ayı...

sensiz yaşanın yanında,senle yasananın anlamı çok,
sende sensiz kalmanınsa bir anlamı olmadığı seneryoda
faili de meçhulü de ben olduğum
cinayete kurban gidiyorum seni beklerken..
kaptırıyorum kendimi dalgaların kaderine,
kıyıya vuran yıldızların hesapsız ölümüne ve yokluğuna..
"O"seni yoktan var etti derken
yokluğun da varlık olduğunu bildiren
yazıcının tek sahibine...

yetişemedim..
yine olmadı..
aşk!
çoktan gitmiş olmalı...
Elif T