Ar damarsız bir vaktindeyiz zamanın
Yüzlerini
Ayaklarının altına alanlar
Irzına geçmekte masumiyetin

Sosyete kaldırımlarında
Süs köpeklerini andırıyor papatyalar
Erkekler buldok...
Üretmeden tüketmekle meşguller

Bizlerse dişlerimizle
Tırnaklarımızla çevirdiğimiz
Sömürü çarklarında
Can telef etmekteyiz
Böyle gelmiş. böyle gitmeyecek...

sevgi tohumları çiseler iken yamaçlarına.
eteklerine karanfiller yayılmış dağların.
Kardeşliği örgütlercesine.

Vurulmuş çiçekler kanar kuşluk vakti
Dil yüreklenir ses verir serçeciğin yanı sıra
İsyandadır sığıntı çırpınışları ellerimizin
Sular gayrı deli dolu akmakta yıkarak kıyılarını

Gün gelir dağlar isyana çağırır şehirleri
Yürürüz yıkarak barikatını kanlı gecenin
Yürür direnç güllerim
Ağır dingin adımlarla yürür, proletarya.

Gün gelir
kızıl bir şafak kuşatır ülkeyi
Dağlar secde kılar güneşe
Çırılçıplak isyana durur şehirler
Sokaklar yürür caddeler boyu
Selamlayarak al kızıl bayrağı

Gün gelir
Ufukların mavisinden doldururuz da
Susuz kadehlerimizi
Dostluk şerbeti diye sunarız sevdiklerimize
Proletarya nın nasırlı ellerinden

Yazmak için adını özgürlüğün
Tutmak için soluğunu sevdanın
yürürüz varoşlardan
Yılanın diş yarasından
Emerek ışığını hürriyetin.

O gün Düşenler olsa da Kalanlar inatla
Tırnakla aşındırarak barikatları
Başlar yürümeye proletarya.

Bakmayın öyle suskun durduğuma
Kayıtsız değiliz yargısız katliama
Susmak aykırıdır benim doğama
Gün gelir yeniden dikleşir başlarımız
Elbet yaratır kendini PROLETARYA

Temmuz 2003

Abdullah Oral