Ceylan Gözlüm


O güzel gözlerde aşk gömülü yatıyor
Kalbinde kim bilir ne ormanlar yanıyor
Bir gün esecek olan rüzgarın adı ölüm
Bu esen rüzgar deil ayrılık ceylan gözlüm

Bizim için ayrılık ölümle gelsin bırak
Boşuna çaresiz derde derman aramak
Her yolun sonunu kesen o tatlı ölüm
Bırak bize de gülsün ceylan gözlüm

Aşkı arayanların bulduğu tek şey var
Susmaktır onun adı da derler ki zaman dar
Aşkı gören susar çünkü sonu ölüm
Neden konuşuyorsun hala ceylan gözlüm

Bir avuç suya hasret kalmışım sanki çöllerde
Sende bir vahasın sonu gelmez o tepede
Bir gün o tepeye ulaşamadan gelirse bana ölüm
Tek istediğim bir damla su ceylan gözlüm

Dudaklarının hecelediği o güzel aşk bestesi
Onunla çıkıyor bak aşkın bütün sesi
O sese kulak ver sende yakındır ölüm
Beraber dinleyelim onu ceylan gözlüm

Kendi indinde ki güzelliğin aşikardır
Dışa vurulmuş güzelliğin ondan kaynaklanır
Güzelliğe düşmez sanma ölümün ateşi
Ceylan gözlerinde batacak o aşkın güneşi

Çölde hayat güneş batarken başlar gülüm
Çölde ki bu bedeviye seni sevdirdi ölüm
Bir damla suya hasretliğim olmuşsa da zulüm
Aşk acı çekmektir zaten ceylan gözlüm

Ne mehtap ne yıldızlar ne nede güneş
Hiçbiri olamaz gönlüm deki sana eş
Ölümün güzelliği gözlerinde batarken
Ceylan gözlerin kapanmasın daha erken

İsmail Değmen