Boşuna değil,
Bu Şehrin yüreğime hüzün veren akşamları.
Boşuna değil inan,
Bu yanaklarımdan süzülen göz yaşları.
Giderken,
Kapıyı sert çekenlerin
Dönmemeleri boşuna değil.

Kırılmışlığım,
Kızgınlığım,
Hayata dair küskünlüklerim
Ve...yapayalnızlığım boşuna değil.
Yüreğimin çalınışı,
Sevdalarımın ayaklar altına alınışı
Hayatımın böyle çalkalanışı boşuna değil.

Boşuna değil,
Haksızlıkların karşısında dimdik duruşum
Riyakarlıklarını insanların yüzüne vuruşum
Gerektiğinde inandıklarım için
En sevdiklerimi bile kırıp savuruşum
Boşuna değil.

Yaşamakki
Rezilce olsa bile çoğu kez
Yaradanın bir Armağanı deyişim
En ağır ihanetleri,
Dost dediklerimden görüşüm
Boşuna değil.

Ve...Ömür dediğimiz bu hayatın
Son deminde umudumu yitirmeden,
Her akşam batan Güneşe rağmen
Sabahı bekleyişim.
Seni yüreğimde hissedişim
Kıyıya vurmuş batık bir sandal gibi
Gönül sahilinde duruluşum
İnan bana boşuna değil.

Yani yıllardan sonra bu sevgi
Boşuna değil...
Çekilen acılarıma
Tanrıdan mucize gibi bir hediye bana.
Anlıyorsun değil mi.?
Sana sevdalanışım,
Böyle yürekten bağlanışım boşuna değil.

Boşuna değil,
Bütün bu yaşanılanlar,
Sen yaşanacak son sevdamsın benim
İnan bana Sevgili,
Benim seni böylesine sevişim,
Senden öncekileri unutmak isteyişim
Boşuna değil.

Ahmet Nevzat UÇAR.
24/Ocak/2012 Saat:01-35.
Tuzla/İstaNBUL.
-