.
..Yaprak yaprak dökülüyor içimde sevgi
Kaçıncı mevsimi gidişinin
Yürekte dört mevsim Sonbahar bende.
Ve..
Kaçıncı kez ölüşüm yokluğunda.
.
Sebepsiz terk edilişimin,
Kırgınlıklarını savuruyorum sağa sola.
Öyle bir vurdun ki son darbeyi
Soldurdun yüzümde gülücükleri
Yaşama sevincim bitti sayende.
.
Şimdi..
Uzaktan sevmelerin yorgunu yüreğimde
Sevdiklerim bile yabancı sanki
Yorgun bedenimde bir kasvet ruhumda hicran
Yıllardır elemdeyim
Gülemiyorum.
Gözlerime mıhlamışım yüzünde ki gülücükleri
Silemiyorum.
Her gece uykumda bile tutuyorum sanki ellerini
Teninin kokusu bulaşmış her yerime.
Özlüyorum..
Öyle böyle değil,
Tarifsiz özlüyorum.
Ama özlemek çare değil biliyorum.
.
Şimdi hazan mevsimiymiş
Sonbahar da yaprak dökermiş ağaçlar
Göçmen kuşlar dönermiş ne gam.
Dökülsün yapraklar,
Geri dönsün göçmen kuşlar.
Ama sen sakın dönme.
Sevgi yalanlarını kendine sakla
Nasıl olsa bulursun yüreğini yırtacak
Sevgisini çalarak onu ağlatacak bir başkasını.
.
..Acemisi olduğun,
Bilmediğin yollara çıkma bir daha
Sevmek oyun değil heves etme,
Ya kendini kaybeder,
Ya da yoldaşını ölüme terk edersin.
.
Dedim ya,
Benden nasıl olsa vazgeçemez.
O beni herkes den çok sevdi
Onun ilk aşık olduğu..
Son sevdiği kadın benim diyerek
Dönme....
Hatta öldüğümü duyarsan
Mezarıma bile gelme sakın
İSTEMEM.
.
Ahmet Nevzat Uçar.
09/Eylül/2017..
-
-