...




Çok önceleri değil…
Gözlerinin derinliğinde seviye kulaç atardı
kirpiklerine tutunurdu ellerim hoyrat dalgalarda.
Maviye sevdalı bir çift inciydi.
Biliyor musun….. Şimdi fersah ötesi derinliklerde
yosun tuttu gözlerim.




Bölüşemedik bir türlü bu asil kenti.
Oysa,
sen değil miydin?
bir ayağı Ortaköy,
bir ayağı Beylerbeyi’nde olan köprüye hamak asıp,
beni boğazın melteminde uykulara yatıran.
Aya gümüş bir merdiven dayayıp,
hayallerini benimle paylaşan.




Bu vakitler,
Mükerrer bir acı gülümseyiş dudaklarımda,
üstelik hiç yabancı değil.
Denize yakın sokaklar yalnızlığımı,
ikimizin gölgesiyle doldurmuş inadına,
ne çok suretin var.
Ne çok.




Bilmiyorsun,
Şimdi aşkın en filinta haliyle şıklık yarışındasın,
bir zaman sonra bıraktığım acıları giyineceksin,
benim gibi üşüyeceksin.




Sen boğazın asi çocuğu,
özgürlüğüne sevdan kadar büyük denize aşkın.
Gözlerin denizle her kavuştuğunda,
ya oltana takılacak,
yahut kıyıya vuracak,
dalgalarla örselenmiş yakamozlar
Onlar ki;
yosun tutmuş gözlerimden parça parça kopan
düşlerim…..


de_soulmate