Yoktan var ettiğim sevdaları
Defalarca yıktın gittin
Hiç acımadan
Kanadı kırık kuşlar gibi
Bıraktın beni ardında
Gönlümü kuşşattın adeta
Her defasında
Yaralı bir ceylan gibi
Beni ölümlerden ölümlere attın

Sensiz geçen yıllarımda
Sefere çıkmış
Silahsız bir asker gibiyim
Yokluğunun kara gecelerinde
Sen düşüyorsun aklıma

Sabahlara kadar
Hayalinle avunuyorum
Hiç durmadan hiç usanmadan
Seni sayıklıyorum
Soluğumu kesiyorum adeta
Hayallinin peşinden koşarken

Varlığını düşündükçe
Hiç kimseyi sevemiyorum
Seni sevdiğim kadar
Ne gönlüme
Nede seni seven kalbime
İnan söz geçiremiyorum
Bu nasıl bir aşktır ki
Bu nasıl bir sevdadır ki
Unutamıyorum seni
Ey sevgili

Öylesine çok
Kaptırdın ki kendini Kalbim
Bir gönül bir kalp hırsızıydı
Uğruna canından vaz geçtiğin
Gelinde görün ey dostlar
Bitmez sandığınız
Ne sevdalar
Nice aşklar bitiyor

Unut onu gönlüm unut
O artık senin değil
Zaten hiç bir zaman
Senin olmamıştı ki
Unut onu gönlüm unut

Yüreğim volkanlar gibi
Her patlayışında
sen geliyorsun aklıma
Unut artık onu gönlüm unut

Bekledim ömrümce
Belki geri gelir diye
Ne gelen oldu nede giden
Boşunamıydı gözyaşlarım
Boşunumaydı yakarışlarım
Susma konuş benimle ey sevgili

Bu suskunluk yeter
Bukadar acı yeter
Bukadar hasret yeter
Gurbetin hasretin
Dili yokki konuşsun

Bilmem nedir ki
Benim bu çekilmez çilem
Eğer ki öldürmekse niyetin beni
Sana bir değil
Binlerce canım feda olsun
Ey sevgili
Kalbimin tek sayibi
Sana canım
Ömrüm feda olsun ÖMRÜM