Rabbim ana-babamı birbirine yar etmiş,
Beni bu kutsal yurdun kucağında yaratmış.
Nasibimi köyünde, bucağında aratmış,
……….Taşına, toprağına sağlatmış bana uyum,
……….Ben genimle, tenimle bu yurdun çocuğuyum…

Nice köşeleri var, sanki cennetin dengi,
Her biri yeryüzünün, en efsunlu ahengi…
Doğasından öğrendim sesi, kokuyu, rengi,
……….Olgunlaştı bağrında nefes, nefes beş duyum,
……….Ben algımla, yargımla bu yurdun çocuğuyum…

Sert kışlarına nispet ilkbahar, yaz çağında,
Bin bir nimet fışkırır, bahçesinde, bağında.
Berrak pınarlar çağlar, ormanında, dağında,
……….Bu diyardan ayrılmış ekmeğim, aşım, suyum,
……….Ben etimle, budumla bu yurdun çocuğuyum…

Anadolu dediğin, bir irfan okyanusu,
Birer sevgi damlası, Mevlana’sı, Yunus’u…
Yük etmem yüreğime, olur olmaz hususu,
……….Sabır ustalarından mirastır bana huyum,
……….Ben tavrımla, tarzımla bu yurdun çocuğuyum…

Kalbim şanlı geçmişi büyük bir şevkle dinler,
Ceddimin nal sesleri kulaklarımda inler.
Irkçı, faşist, gerici… Ne derlerse desinler,
……….Tarihe mühür vurmuş soyumun meftunuyum,
……….Ben kanımla, canımla bu yurdun çocuğuyum…

Hayal ile hakikat, kâh küskün, kâh barışık,
Yalan dünya işleri, kâh düzgün, kâh karışık.
Bazen vurmaz ruhuma, zerre kadar bir ışık,
……….Bu diyarda kazılmış ıstırap, çile kuyum,
……….Ben hazzımla, hüznümle bu yurdun çocuğuyum…

Ruhuma lezzet katan, sazım-sözüm, telimle,
Tenden bir “ben” yaratan, izim-özüm, dilimle,
Yarım asrına şahit, yüzüm-gözüm, elimle,
……….Artık istesem bile, değişemem, ben buyum,
……….Ben mazimle, atimle bu yurdun çocuğuyum…

Veli BOSTANCI