Bir yudum sevda için, gözyaşı hibe ettim
Kadının kalbini de, kendime Kabe ettim
Onun dibinde hergün firâka tövbe ettim
Yine de kadir kıymet bilmedin baş belası!

Aşkına taht sana da, gönül sarayı yaptım
İçinde gece gündüz sana ruhumla taptım
Bile bile hak yoldan, gizli günâha saptım
Yine de kadir kıymet bilmedin baş belası!

Hasretinden âh u zâr ettim bülbül misâli
Doğrudur ,aşkaʼ dâir kalbimin kîl u kâli
Yalan sözlemez ey yâr! Âşıkın melül hâli
Yine de kadir kıymet bilmedin baş belası!

Sonbaharda yeşerdim gözlerinin renginde
Son şehâdet şerbeti, içtim gönül cenginde
Ama senin ismin var mezarımın senginde
Yine de kadir kıymet bilmedin baş belası!

Sen sarı güldün ben de dibinde nemli toprak
Yarılmış sol yanımda açardın yaprak yaprak
Gözüm taşardı yazlar, geçmesin diye kurak
Yine de kadir kıymet, bilmedin baş belası

S / ÂYE (03:10) 17 Aralık 2012 / Wuppertal / Almanya

Kelime
kîl u kâl: dedikodu