Hatıraların, yokluğunun avuntusudur
Gündoğumudur gidişinin
Ve bitişimin
Akşamüstü ağırladığı misafir
Tebessümüdür bitişik acılara
Ağır ağır solarken
Saadet denizindeki yüzün
Ve hüznüm
Peygamber çiçeğidir gönlümün
Bin yıl daha gitsen
Ve gelsen bir yıl daha

Yokluğunun avuntusudur, hatıraların
Ne zaman düşünsem seni
Ve dahası gidişini
Bittiğim yerden başlıyorum yazmaya
Bitişimin tam da başladığı yerden
Ve adımın yanından
Alnımın yazısından
Giden, artan
Aklımın bir köşesinden taşan
Adının, bir yalandan ibaret oluşunu
Ne zaman hatırlasam
Küsüyorum bütün yeminlere
Ve üşüyorum
Daha, henüz alışamadım
Gözlerinsiz gecelere

Avuntusudur yokluğunun, hatıraların
Ve ben ne zaman yazmaya başlasam
Gidişin oluyorum
Peygamber çiçeklerini solduruyorum
Kirletiyorum adını dahi
Kapkara kesiliyor beyazlar
Buz tutuyor yalanlar
Ve senden bana tüm kalanlar

Avuntusudur yokluğunun, hatıraların
Ve ben ne zaman sevsem seni
Bitişimle başlayan acılar
Tebessümlerimi susturarak
Suskunluklarımı bozarak
Edilen bütün yeminlere
Sensiz geçen bütün gecelere
Yüzümün nem tutmuş yanından başlayarak
Ve haykırarak
Yüzünün en küflü yanına
Küfrünü savurarak
Susuyor seni

Ve ben ne zaman yazsam
Bittiğimiz yerden seviyorum seni

Murat İnce