Kendimde seni hiç aramadım
Hep yüreğimde paramparça bıraktığın aşk’ın
Kırıklarını topladım günlerce’’senelerce’’
Seni hiç kaybetmedim ki arayayım
Seni hep kendimde buldum ama unutamadım
Olmuyor ite…
Unutulmuyor..!

Öyle bir an geliyor ki
Damarlarımdan kan’ım süzülüyor
Sen çarpan kalbime…
Bir tarafım beklemenin ibadet yanı ile haşrolurken
Diğer yanımda fırtınanın adı sen
Şimdi yorgun bıraktığın aşk…
Kime,hangi bıraktığın sevdayı vaat etse
Kime,sen gibi baksa..
Şimdi ben….
Hangi aşk’ın kulağına’’seni seviyordum derdim’’
Ama olmuyor işte…

Şimdi sen başkasına yar olurken
Saçlarını okşarken yar olduğun
Ellerine dokunurken,gözlerine bakarken
Ben paramparça düşüyorum yerlere
Her parçam bir yana savrulurken
Yüreğimde acılar şehir kurarken
Yanaklarımdan alev olup süzülüyorsun
Sol kanamalarım,süzülüyordu
Ve ben yansıma yapan gölgemde bile seni görüyordum
Ama unutulmuyor işte….

Çok ağır sevmiştim seni
Yüreğimden, geliş yoluna kan kırmızı akıtırken
Gidişine kan sıvadım,gecenin matem kokan zifirisine
Öyle bir iç çekişim var ki şimdi….
Fırtınalar,rüzgarlar kaçacak yer arıyor…
Öyle bir sevdim ki seni….
Selam söyle saçlarını savuran yele…
Selam söyle,gecene’’gündüzüne’’selam söyle

Beni onlar iyi tanır…
Selam söyle ’sevgili’’


Şimdi kefen bile giydirmeden bıraktığın aşk.
Hala,giderken elveda dediğin yerde yatıyor…
Sür manşet atıyordu sevda gazetesi
Aşk’ı vurmuşlar..
Terk edilmişliğimin en görkemli yerinde
Hoş geldin kalbime ey sevgiden ‘’ecel’’

Serdar ÖZYANIZ 15/ocak/2012