Hafızamın zayıf noktalarında aşk;
Okumayı ve yazmayı öğrenmeye başladığım
Başarı ve başarısızlıklarımın ilk adımlarında
Yaşamın sadece bez bebekleri giydirip
Bir küsüp bir barıştığım arkadaşlarımla oynadığım
Oyunlardan ibaret olmadığını öğrendiğim
Çocuk saflığımdan;
Her gün öğrendiğim yeni kaidelerle sıyrıldığım,
Beslenme çantamın hazırlığı,
Suluğumu unutmamam
Ve günlük ödevlerimi yapmam
Sorumluluğu dışında
Oyun oynamanın
Şeytani zevklere dönüştüğü günlerimde...
Aynı sırayı onunla paylaşma isteğiydi
‘ilk’ aşk...

♥

Hafızamın zayıf noktalarında aşk;
Gençliğe adım, adım ilerlerken
Alnımda çıkan ilk sivilcemi görüp aynada
Paniğe kapıldığım bir sabah
Asla yeterince güzel olmayacağım
Umutsuzluğunda
Acıyla olgunlaşan göğüslerimi
Sevememe – alışamama korkusuyla
Saklama ve sakınma günlerimde
Genç kızlığa ilk adım attığım
Regli sancısında
Utangaçlığımda, korkularımda
Ve merakımda
Onunla göz göze gelebilme lüksüydü
‘Masumdu henüz’ aşk...

♥♥♥

Hafızamın zayıf noktalarında aşk;
Düşünmeyi öğrendiğim
Her düşündüğümü söyleyemediğim
Olgunluğa hazır hamlığımda
“her şeyi biliyorum ve doğru olanı yapıyorum”
İnadı ve yanılgısıyla sayısız çatışmalarımın
Savaşa döndüğü vakitlerimden
Aldığım yaraları
Annemin şefkatiyle sarıp sarmalarken
Zaferlerimin hiç olmadığını
Fark etmeye başladığım günlerde
Onunla olgunlaşmak,
Sevgisiyle yaralarımı sarmak ümidiydi
‘ciddi, ciddi’ aşk...

♥♥♥

Hafızamın belirgin noktalarında aşk;
Hayata hazır olduğum yanılgısı ile
Yaşama aldığım tavırla
İlk gerçek hatalarımın, hüsranlarımın
Ve başarısızlıklarımın
Hesabıma kaydedilmeye başlandığı günlerimde;
Hayallerimin, gerçeklerimin, gençliğimin
Ve içimde bir yerlere saklanmış çocukluğumun
Arasında;
Aslında tamamen yabancısı olduğum bu dünyanın
Bir gün biteceği gerçeği ile
Benim başlatmadığım bir savaşın
‘yaşam savaşının’ tam ortasında bulduğum kendime
Korkularım, ümitlerim, isteklerim, hedeflerim
Doğrultusunda yer edinme çabasındayken;
Hatalarıma, hüsranlarıma, yenilgilerime, zayıflığıma rağmen
Benimle yürümeyi istemesiydi
‘Bahara sarıp sarmalanırken’ aşk!..

♥♥♥

Hafızamın belirgin noktalarında aşk;
Yüksek ökçeli ayakkabılarımla
Doğru yürümeyi öğrenmeye başladığımda
Çeyrek asrı geride bırakmaya hazırlanırken
Var olma savaşında bir beyaz bayrağı
Sallayıp kaçtığım o günden
Utanmanın, korkuların
Beni köşe bucak sindirdiği günlerimden öğrendiğim
Yarım yamalak cesaretlerimle;
Doğru ve yanlışlarıyla,
Asla ortası olmayan
Karma karışık duygularla,
Bedenimle ve ruhumla
Onu istemek arzusuydu
‘Çiçek, çiçek açarken’ aşk...

♥♥♥

Yaşamın içindeyken aşk;
Hiç büyümeyeceğimi düşündüğüm günlerden
Bugünlere nasıl vardığımı anlamaya çabalarken
Hafızamda yer alan mutlulukların
Gördüğüm haksızlıklardan
Ve yaşadığım mutsuzluklardan
Fazla çıkmasını umut ettiğim
Yad günlerimden
Biriktirdiğim kendimi;
Mantığımla yoğurmaya başladığımda;
Aslında mutlulukların verilmediğini,
Her şey görmek istediğin gibidir varsayımını,
Tüm son bildiklerinin
Yeni başlangıçlara yelken açtığını
Adımlarımı atmadan düşünmem gerektiğini
Arkamda kalana asla güvenemeyeceğimi
Kendi ihanetlerimin de olabileceğini
Sadece kendim için yaşamam gerektiğini
Sevdiğim kadar sevilmediğime
Sevmediğim kadar sevildiğime
Şaşırmamayı öğrendiğimde...
Bir gün gelip de hiç gitmeyeceğini dilemekti
‘İhanet etmediğinde’ aşk...

♥♥♥

Aşk; yaşamaktı...
Özgür olduğunu sandığın esaretlikti...
En sivri yanlarına
Bile isteye yaslanmaktı...
İhanetiyle kanamaktı...
Yalanlarını sevmekti...
Bir bakışında affedebilmekti...
Kollarında ayrılığı düşünürken
Yokluğunda onu dilemekti...
Aşkı ağlarken yalanlamaktı...
Zamanı; ona yaymaktı...
Kendini kandırmaktı...
Aşk;
İki kişi arasında olmasa da
Daima içimizde var olandı.

♥♥♥

En büyük aşk;
Bence son nefeste
Kıyısında gezindiğimiz
Ve asla fark etmediğimiz
Hayatımıza
Duyulandı!!


♥AsabiŞirin♥
2oo2