Bir roman kadar uzunduk biz
Her bir satırı anılar dolu
Bir yakut kadar degerliydik biz
Herkesin kıskanan gözlerle baktıgı
Ama anladım ki zaman geçtikçe
Yanındayken bile seni özlerken
Sen gidersen ölürüm yaşayamam derken
Bir tutam gülüşüne ömrümü verirken
Anladım ki insan hayatında bir defa ölmüyor
Ben senin yoklugunda sanki hergün öldüm
Azrail kapımda her gece can çekişlerimle sabaha döndüm

İnsan yaşarken ölürmü deme sakın
Bilirsin seni nasıl sevdiğimi
Bilirsin sen diye diye bu kalbin nasıl attıgını
Bil senden sonra da yaşamadıgımı
Kalbimin sadece attgını..

Şimdi avutmaz beni hiçbir şey
Aldanmalara kanmıyorum da artık
Sahte bir dünya ve yaşadığım bir rüya artık
Sen benimdin benim dediğimdin şimdi ise yıkıldık

Okurken sayfaları her bir mısrasını sen yazmışsın gibi
Yaşarken bu hayatım seninle yazılmış gibi
Şimdi cehennem azabı mı,yook bu cabası
Yok yok benim bu çektiğim çektiğimmm..
Ruhumdan hergün birer birer kopuyor parçalar
Sanki talan ediyorlar benliğimi kopuyor sayfalar
Ellerin üzerimde değil,sen yoksun sevgilim
Kurtarmıyor beni senden kalanlar
Sen olmadan kandırmıyor beni söylenen yalanlar..

Yavaş yavaş gidişini seyrederken gözlerimle
Bir dur bile diyemezken bırakırken ellerimle
Aslında bütün düşlerimin,mutlulugumun sen oldugunu göremezken sende
Canım,herşeyim,bitanem gitme
Gitme bee diyemedim ya işte ben hala ordayım
Senden sonra ögrendiklerimle beraber
Şimdi gözlerim kapalı bigün dönersin diye rüyalardayım...