Bir hüzün tarlası, olmuşken gönül dünyam.
Yürek sızıları dayanılmaz, kabusa dönerken her rüyam.
Ederken her tebessüme sitem ve hayata isyan.
Sıcacık bir çift sözle, uzattın elini Can.
Oldun gönül burçlarımı ferahlatan meltem.

Kah ağlardım, hüzün palas evim, gözyaşım sicim.
Kah suskunum, yutkunamam imiğim boğum boğum
Yangın yerine dönmüşken, sevda sancılarından yüreğim
Sıcacık bir çift gözle, uzattın elini CAN
Oldun sızım sızım kanayan yüreğime merhem

Kendi hüznün taşmışken gönlünün sır kuyusundan.
Boğulmuşken bağrında çalkalanan dert deryasından.
Kendi sızılarını unutup, bana yöneldin Can’ım
Benden; bin hüzün, bin dert sana hediye kalan.

Can; engin gönül burçlarında, sevda bayrağı dalgalanan.
Bin sevi ile aşk denizi yüreğimde çalkalanan.
Büyük bir özlem suskun çığlık içimde yankılanan.
Sen olmuşsun, gönlüme sırdaş, yüreğime CAN...

Şimdi bir hayal denizindeyim.
Senli coşuyor hayallerim dalga dalga.
Kah uçuyorum, Sevdalarla heyecan yüklü kanatlarım.
Kah coşuyorum, sevdalıyım hep senli rüyalarım.

Bir sevda ki, zemheride gönlüme buharı tüten.
Olursa bir tek kelime yüreğine bin bir sitem.
Rendelenmiş sevi değil ki, gönlüme halat çekem.
Bir yorgunluk iskemlesi değil; bir oturup, bir gidem.
Kilitlenmiş yüreğim, sevinin eceline kefen biçem.

Süzdüm imbiğinden aşk şarabını kana kana içtim.
Öyle bir sarhoşluk ki, yalpa vurup kendimden geçtim.
Çaldılar gözümü, köre saydılar da ben kendimi ittim.
Bin yalnızlık selinden ben yudum yudum içtim.
Hicran yarasına hançeri kendim vurup defalarca deştim.

Can dedim, can bildim ki canıma can kattın.
İnan ki gönlümün engin burçlarında tahtın.
Suskunum, dilim lâl, olur bir çok kabahatim.
Bende beni yok say, hangi gönüldeyse saltanatın.
Kırılmam bilesin can, açık olsun her daim bahtın.

çetrefil