ÖLÜM BOZAN
İçimde ölüler birikiyor,
Leş kokuyor. Üstüm Başım Nefesim... İçimde çürürken, Beni de çürütüyorlar, Toprak kabul etmiyor diye Ölü toprağı serpiyorlar üstüme. Gardiyan! Çok gencim be, Diri diri ölmek için Çok gencim. Ellerim asit oluyor dokunamıyorum, Konuşmak yasak bu kentte İnsanlara bakmak bile kafes ardına atılma sebebi. Ben meşru müdafadan içerdeyim, ’O’ sevmeden,ben sevdiğim için. Hayatla sevişip, Umut peyda edemiyorum. Arkalarından Yasin okuyamıyorum belki ama; Helal Olsun! ’diyebiliyorum’. Her ölümü çentik atıyorum nemli duvarlara, Sonra, Sonra bir bakıyorum Ağlamaktan yosun tutmuş bir kaya oluvermişim, Bir deniz kıyısına bırakıyorlar, Hırçın dalgalar kırbaçlıyor bedenimi Tanrı beraat diyor,ben takdir-i ilahi. |