1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1169
Okunma
Ne zaman usulca yaklaşsam ona
Her sefer uzaktan seziliyorum.
Sonra bir dehşetle dönüyor bana
Çaresiz altında eziliyorum.
Yakalayıp birden yıkmaya kalksam
Tutmuyor kollarım çözülüyorum.
Ne vakit aynada kendime baksam
Başım öne düşüp büzülüyorum.
O ki arkasından kovaladığım
Yorulup yollarda dona kaldığım
Boş geçen ömrümdür tutamadığım
İşte ben bu yüzden üzülüyorum.
Kalbimde yara çok ünvanım gazi
Rütbenin sonuna diziliyorum.
Herhalde tahminim son buldu gezi
Mazimin içinden süzülüyorum.
Ünsal ARSLANKAYA.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz