İNTİKAM DESTANI

Kadim dünyanın karanlık dehlizlerine nazar eden gülün boynu büküldü.
Kahpe mızrakların ucundan fışkıran
Ecdadımın kanından utandı gül
Kendi rengi de kırmızı diye.
Güneş şeref burcunda durup selamladı mazimi.
Kandan ırmakların yanına dizildi nilüfer çiçekleri
Şehitleri selamlamak için.
Saba vaktinde çiğ düştü sümbüllerin yatağına
Ve menekşe renginde yeniden dirildi Türk.
Ey kâinat..Ey fırıldak felek..!
Haykırın artık zulmün yardakçılarına
Milyon milyon çelik yürek toplandı
Yine bir seher vakti çıkacağız
Ergenekon dan çıkarcasına.
Hayalleri ürperecek düşmanların
Yer yüzü dar gelecek tüm hainlere
Kaçacak yerleri kalmadı artık
Turanda çiçek açtı
Muştular getirdi kartal gözlü ulaklar
İntikam bozkurtları tutmuş geçitleri
Yıldızlar kadar öfke
Kum taneleri kadar görülecek hesabımız var
Berzahtan seslendi ulu hakanlar
Acıma dedi,acıma oğul.
Onlar bize acımadı,sende acıma
Kızıl elma renginde olgunlaştı düşlerimiz
Ey Türk’e kefen biçen soysuzlar
Türk’ün intikam vakti geldi
Son demindesiniz ihanetin.

Ünsal Arslankaya.

Nerede o günler, kükreyen bir sese ihtiyacımız var bir başbuğa bir Atatürke inşallah bu millet arasından yine büyük insanlar çıkaracaktır şiirde söylenen günlere dönebilmek için eserinizi gönülden kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.

Evet hocam artık sabırlar taştı, günümüze söylemi kutluyorum saygılar

Sevgili gardaşım benden küçüksün ama ellerinden öpüyorum selam ve dualarımla.