0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
858
Okunma
Düşüncenin sevdaya dönüştüğü bir anda..
Aydınlık çok yakındı,ramak vardı zafere.
Ve biz gönül erleri mukaddes bir davada
İhanete uğradık,vurgun yedik kaç kere.
Işık saçarken bize ufuktan kızıl güneş..
Bu yolda akan kanı o ateşte yıkadık.
Güller solmasın diye,devlerle tuttuk güreş
Derken..Tutup öfkeyi saçından yakaladık.
Gözümden sakındığım bu kutlu sevdamızı
En yakınım sırdaşım,sırtından hançerledi.
İçimizden yıktılar mukaddes davamızı..
İki yüzlü haine içim çok içerledi.
Toprak kurak zemin sert,suya yasak koydular.
Aydınlığın içinden karanlığı soydular.
Toz pembe hülyaları çamura batırdılar
Huzura kurşun sıkıp,beş vurup bir saydılar.
Ünsal ARSLANKAYA.
