Yine bir köşe başı ve yine bir kadın var
Yüzünde yoğun makyaj, bluz ince, etek dar

Mevsim kış, hava ayaz emînim ki üşüyor
Kim bilir bunlar nasıl buralara düşüyor?

Geçemedim yanından ayağım geri gitti
İçimden bir ses beni sohbet etmeye itti

’Merhaba’ deyiverdim konuştuk ayak üstü
Dinledikçe yüreğim erkekliğine küstü

Nasıl düştün demedim sormadım nedenini
Kim kendi arzusuyla satar ki bedenini?

O yine de anlattı dedi ki ’dinle şâir’
’Şiir yazarsın belki biz kadınlara dâir’

Bir gece odasını basmış üvey babası
O el kadar bir çocuk yeter mi hiç çabası?

Ve bir tomurcuk daha açmadan soluvermiş
Göz yaşları içinde kadın/cık oluvermiş

Kadın/cık dedim zîrâ daha onüçmüş yaşı
Anası gelmiş bakmış yırtılmış üstü başı

Ama hiç seslenmemiş örtbas etmiş yarayı
O it getiriyor ya eve bütün parayı

Adama hesap sorsa yuvası yıkılacak
Hem maddî hem manevî oldukça sıkılacak

’Dudağına ruj sürdün, yanağını alladın
Durup dururken yapmaz kesin kuyruk salladın’

’Bütün suç sende’ demiş atmış evden anası
Bu nasıl bir vicdandır ciğerleri yanası

Dinlememiş taş kalpli, bakmamış göz yaşına
Ve kalmış sokaklarda çaresiz bir başına

Bütün gazeteleri birer birer taramış
Rızkını kazanacak helâl bir iş aramış

Hangi kapıyı çalsa demişler ’gel bende kal’
’Servetim senin olsun istersen hepsini al’

Birinden kaçtım derken öbürüne tutulmuş
Ve kurtlar sofrasında çiğnenmeden yutulmuş

Sonu kaldırım işte bir yer yok ki kaçacak
Mecbur her sabah başka yatakta göz açacak

Kaç ismi var kim bilir sormadım hiç adını
Adı üstünde zaten o bir hayat kadını

Bu bir kurgu elbette, kasten aldım kaleme
Belki bir işe yarar, ibret olur âleme

Şunu bilelim beyler! Ne kemiktir ne ettir
Kadın Tanrı’dan bize kutsal bir emânettir.

.