bak işte başladım..
daha inmemiş gökyüzü karaltısı
belki her çocuk uykuda şimdi
rüyaların birbirine benzediği
son birkaç sabahtan biri belki de
başucumda emanetin
on yıl önceki resmin
hiç ölmeyecekmiş gibi
ama son kez bakıyormuşcasına
yazıyorum-yaşıyorum sana..
bak işte başladım..
saat sabahın altısı
daha işlenmiş günahlar
sarmalanmış caddeler yok
şeytan bile üşengeç
açmamış gözünü namerde
amma yine de kahvaltısı hazır
suya sabuna bulanmış
ve sana uyanmış biri olarak
gülüyorum-ağlıyorum sana..
bak işte başladım..
bir anne çocuğuyla
en sevgili gözleriyle
ve en tatlı sözleriyle
akıtıyor dudaktan kalbine
ve çocuk da öğreniyor sevmeyi
ve en önemlisi sevilmeyi
amma belki de benden
çok daha azdır sana özlemi
belki biraz da kıskanırcasına
bakıyorum-görüyorum seni..
bak işte başladım..
beklemek boşunaymış diyorlar
amma onlar bilmez ki sabahları
uzandı kaç kez ellerin ellerime
bazen resminle bazen hayalinle
dolaştım doğduğumuz şehirde
sana benzeyen biri yok ki
alayım onu da atayım seni
seni istemeyen bir hücrem yok ki
ölsün diye bekleyeyim
ve sen kazandın ey sevgili
bak işte bittim..
(belki de dokunmadan;
ellerin ellerime)..