Bilirsin beni, vedaya dayanamam
Sakın söz etme bu ağır gazelden
Can dayanıyor dayanmaya, yürek bin pare
Sevmiş bulundum bir kere, buna ne çare
Ne elmanın alı var, ne kör talihin tahtı
Bi defa gönlüme doladım, aşkın vefasız tadını
At atabilirsen, çöz çözebilirsen,
Ayazlar kaban içinde,
Rengi bezgin şubat atkı içinde
Rüzgar kıvranıyor, sensizliğin sancısında
Dön dönebilirsen, bir adım geriye
Dönde bir bak, sinemden akan gözyaşlarına
Bülbülde küskün, yıllardır konmuyor
Sevdiği gül dalına
Dönde bir bak neler kaldı geriye
Bir hicaz peşrev, bir de
Ucu kıvrık gönül defteri
Yarım kalmış, yarıda bırakılmış
Aşkın namesi bu son perdede,
Gidişinin ayak izleri sinmiş yüreğime,
Ağırdır bütün vedalar
Bir bebeğin anasından ayrılışıydı
Bir babanın evladına hasretiydi
Gurbetçinin yurduna sevdası gibi yitik
Hep boynu büküktür bütün ayrılıkların
Yavukluya kavuşma endişesi kadar can acıtan
İçten içe feryattır yakılan,
Kimselerin duymadığı, kimselerin bilmediği
Keskin bıçak gibidir, tek başına kalmalar
Can dayanıyor dayanmaya, yürek bin pare
Sevmiş bulundum bir kere, buna ne çare...
Dur,, ! Sakın söz etme,,
Naraları düşürme hasretin acısına
Dayanamam, sensiz bu son gazele
Sevmiş bulundum bir kere, buna ne çare...
DİCLE AYYILDIZ