bu diz çöken sen misin
yeryüzü örtülü sabahlara
kimsesi yok bakışlarının
ve terkedilmiş dualarınn
hani bin yıl beklemiş de
bir ana yenik düşmüş gibi
hani ömür yolunda diktiğin
herşey bu gün ölmüş gibi
tüm sarılarını yitirmiş
ve yeşillerini gömmüş gibi..
sanma ki biter tek bir sözle
neyin kayboldu ki özünde
zerre değeri yok gözümde
ısıtılan bakışların yeter
sulu boya gözlerinde başlar
dünyanın en kalpsizi bile
saklana sakına sana şiir dizer
tüm sarılarını yitiren
yeşillerini gömen kadın
kızım,anam,karım,arkadaşım
sen misin kutsal alemde
ben miyim haram gözümde
utana sıkıla ağlarım bazen
ve ağıtlarıma çizerim seni bazan
tüm sarılarımı yitirmiş
tüm yeşillerimi gömmüş gibi..
boyandı güneş saçların
kızıla döndü gök bakışların
ne seni yıllar yılı bekledim
ne de bir bakışla tanıdım
kızım,anam,karım,arkadaşım
ben sade sana ağladım..
sade saçların-gözlerin
sarı yeşil hallerin..
(başka yerini tanımadım)
kızıma,anama,karıma,arkadaşıma..