Bir gece apansız çekip gittin otağımdan
Sarayını geleceğini düşünmeden bıraktın
Sen ki sırça köşkümün prensesi
Sen ki umudumun kıvılcımı ilk gözağrım
Var git virane yurduna yalan dünyana
Bağışlamam yureğim kırgındır sana

Düştüğünde seni ilk ben kaldırmadım mı
Ağladığında o boncukları ben silmedim mi
Sırma saçlarını okşayıp göğsüme bastırmadım mı
Hastalandığında sabahı sancıyla beklemedi mi
Hatalarında seni affeden hep ben olmadım mı
Matemini bana bıraktın utancını bedenime
Var git huzuru yakala yeni yuvanda
Bağışlamam yureğim kırgındır sana

Taş oldum haberin ulaştığı an
Yumruk oldu sinem pıhtılaştı kan
Acımasız hançerinle gözümü kurban aldıysan
Ardından umutlarımın işığını söndürdüysen
Acıyla koca çınarımı önüme yıktıysan
Nasıl delip geçtiğini göremeyecek kadar
Zilzurna sarhoş ve körsen
Var git hazanına bensiz dünyana
Olurda birgün kapıma gelirsen
Bağışlamam yureğim kırgındır sana

Beddua edemem sütüm sızlar
Acına gelemem yureğim yanar
Anayım anayım guveç gibi kaynarım
canavar kesilirim ardından
Yaklaştırmam yılanları boğarım
Offfff
Bakma isyanıma sarılırsan boynuma
Kokunu duyarsam ruhumda
Bağışlarım yureğim yufkadır hastadır sana....

sem_39