Yine firarisin akşamın kızıllığında,
Yine yoksun bak...

Şu kalbime bir kibrit de,
Çakacaksan sen çak !

İstersen at ateşlerde yak,
Yine yalnızlığın girdabında,
Yok oluyorum bak !

Hani koymayacaktın beni,
Yalnızlığımla başbaşa,
Hani her zaman olacaktın yanımda,
Beraber tutunacaktık hayata,
İyi de hani ya !

Ahmet Haşim’in dizelerini hatırladım da;
"Ağır ağır çıkacaksın şu merdivenlerden,
Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak,
Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak,
Sular mı sarardı yüzün perde perde solmakta,
Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta!..."

Ben, yine ŞAİR misali,
Kızıl havaları seyretmekteyim,
Yalnızlığın girdabında !

Ve gezinmekteyim hüzün limanlarında,
Umutlarım, hayallerim bir bir boğulmakta,
Kuduran, coşan, azgın dalgalarla...

Hadi, gel de çıkar beni çıkarabilirsen,
Yüreğim yine darda !...

"Bu kaçıncı lisan-ı hafidir ki ruha dolmakta !"
Ben, yine devam edeceğim,
Ağır ağır bu merdivenleri tırmanmaya...

Sen ister gel, ister kal orda,
Yeter ki sen sağ ol da,
Beni de artık Mevlam kayıra !

Zaten başka neyim var ki
Şu koskoca dünyada,
Bir canım, iki yavrum...

Bir de sen mi desem acaba?
Sen de yoksun ki hani ortada !


(30/09/07 19:00)
Perihan METİN