Anam, dokuz defa sırtüstü yatıp,
Sabırla beklemiş.....
Bebekleri, erken doğmasın diye .
Hiç kıpırdamadan beklemiş.....
Yavruları, büyüsün diye…..
Yaşasınlar diye ….
Ama olmamış , yaşamamış hiçbiri.

Onuncusu benim…!.
Yine.... kıpırtısız beklemiş.
Dokuz ay , dolsun diye.
Ama ben.....?
Ben hiç bekleyememişim.
Yedi ayın, sonunu da beklemeden,
Dünyaya gelivermişim.

Yaşamaz, demişler......!
Hepi topu, 1.250 gr demişler....!
Ekim ortasından taaa , yılbaşına kadar.
Koymuşlar beni, sahte ana rahmine.
Hemşireler, anamın sütünü vermişler,
Damlalıklarla özenle;
Gram alınca da ben,
Düğün bayram etmişler...

Gelin görün ki ....
Bana, o sabırsız kıza,
Kader çizgimden alnıma
Ne yazıldı da,
Yamacıma düştü...?

Ben hep bekledim….
Önce oğlumu bekledim,
Ana olayım diye.
Sonra dar günlerde,
Sonu gelir diye.
Dost bekledim en çok da,
Kıymet bilsin diye.

Tam artık duruldum dedim
Bu defa sevdiceğimi bekledim,
Sağlıkla dönsün diye

Şimdi ise beklemelerim,
Bitsin artık bitsin diye..
Bekliyor...bekliyorum.