20
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
2149
Okunma
neden yeni masallar yazmayalım
ve asmayalım yıldızların ucuna
şiir yüreğimiz elverir buna
düşlerimiz ay doğurur her uyanışında
sürükleyerek götürse de zaman rüzgârları
sevgi ki bırakmaz, ellerimizden öper, yaratılan
flu rengiyle uzaklaşırken eski günler de
yırtılır bir yerden ozon deliği gibi
neden yeni bir sayfa açmayalım ,köpük beyazı
güneşin en dorukta olduğu yerde
an yitip yitmemek arası,her tonunda dünyanın
ısrarla beyazı katmerlerken,düşlerin denizinde
biz inatla kürek çekerken yalnızlıklara
kanatlanıp uçarken en yükseklerde doğurgan
dağın türküsünü çalıp ahlatın sert yüzünden
dinletelim aşağıda mıhlanıp kalan köylere
ininden çıksın ayı bile,düşlerin yeşil gözünde
dağlardan süzülürken ışık içinde sular
neden yeniden gülmeyelim
hani kalktı mı ki son tren
yaşam deniz yüzünü her an ışıtıyor
yeni doğan bebekleri gördükçe
anlamı kalmıyor kaç yıl uzaklardayız
tay tayı bırakıp yürüyen çocuklardan
neden,yeniden bir yıldızın ucundan tutmayalım
yeni düşler hazırlamayalım yeni doğan taylara
inatla eskitmeden eskileri
sallanıp ölelim mi depremlerinde ?
hayat salkım salkım üzümle beklerken bağlarda
bir eşeğin kuyruğuna teneke bağlayalım
bütün dünya duysun öyle mi ?
biz sürüklenmeyi mi seviyoruz ?
inatçı bir keçi gibi !
15 11 2011