20
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
3112
Okunma
Musalla taşında sevdamız..
Sen ya da ben ne fark eder öldürdük işte;
dört yaşındaki bu bebeği…
Hangi kefen sarıp, kapatır bu cenazeyi.
Yıkamasınlar sevdamı;
Bütün gece yıkadım hiç kapamadım gözyaşlarımı..
O, masum ve tertemizdi zaten.
Elveda derken, yani ölüme giderken bile,
Saygıyla kapadı amel sayfasını..
Sala’sını lal dillerimiz okudu, kuşluk vakti.
Hadi.! Kaldırın beklemeyin ikindiyi.
Çağırın sırtlanları.,
Kılsınlar ölen sevdamın başında;
Bayram namazlarını..
O bir sabah ezanıyla açtı yüreğimizde gözlerini,
Gidişi güneşin batışıyla olmasın..
Giyinmesin kimse siyahları,
O’nun matemi bembeyaz olmalı..
Kimse dökmesin sahte gözyaşlarını,
Yeter, benim ve senin yüreğinden akan
Kan pınarları…
Oy nazlı sevdam,
Tebessümlerimi de gömüyorum seninle..
Oy muradı alamayan sevdam,
Adın Can’dı.
Canımı da gömsünler seninle..
Susturmayın ağıtlarımı,
Matemim var,
Kanlı bıçaklarla öldürdüler aşkımı..
Yemin olsun senin adına;
Sen gibisi doğmayacak bende..
Tırnaklarımla kazdım tenimi,
Hadi kapat topraktan var olan bu yüreğimi.
Mezar taşı diye busenle yaz alnıma adını.
Öyle git..
Öyle mühürle ki,
Kimse kaldırmaya cesaret edemesin;
Yüreğime gömüleni..
Ben sularım her sabah fesleğenleri..
Git hadi.!
Ölen benim sevdam,
Ben tutarım bir ömür bu matemi..
Azze
29.09.07
02:29
Cevap Yaz