Öyle bir vurur ki aşk
Lodos yüklenmiş yağmur bulutu gibi gelir
Çarpar aniden ters döndürür
Yolunda giden adamı

Bora kasırga olur eser bağrında deli deli
Yağmur tufan kar olur
Düşlerine dolu gibi yağar
Gözpınarlarında buz kırıkları toplanır
Ateş düşer gönüle yangın yeridir ortalık
Ya yakar adamı ya da yıkar

Ağlarsın geceleri yokluğuna dayanamazsın
Dağa taşa denize anlatırsın derdini
Leylâ gibi o da yansın aşkın ateşinden istersin
Ama kıyamaz gönül sevdiceğinin yanmasına
Tövbeler tövbesi dersin

Ömrüne yazarsın zümrüt gözlü dilberi
Ondan habersiz öyle yanarsın ki
İçinde yaşatır kanarsın
Kimseye anlatamazsın
Diri diri yandığını

Gelmeyeceğini bile bile beklersin cananı
Ciğerlerin yansa da aşkın ateşinden
Hasret uçsuz bucaksız deniz gibi de olsa
Aşkın ateşinde yalınayak yürümeye gönüllü olursun

O tutuşturduğu ateşin farkında olmadan gitmiştir bilinmeyene
Közleri yavaşça gönül hanene bırakarak
Ateşten gömleği giydirmiştir bir kere


Sonunda yüreğinin ikiye ayrılacağını bile bile
Ona koşmak istersin
Aşk bunun adı
Gelmeyeceğini bilerek
Ölümüne beklersin
Sol yanının yangınını

Asil_DOST