Ayaz akşamlarında üşüdüğüm
Zemheri kış gecelerimin
Değişmeyen yol arkadaşı
Nazende sevgilim
Gönül bahçemde sakladığım
Sol yanımın yangını
Yâr denilen yaram

Doluyorum bu gece de yüreğine
Akıyorum gurbet akşamlarına
Yokluğunun tınısı vuruyor
Üstü çiziliyor cümlelerimin
Uyuklayan kızıl şafaklarıma
Belirsizliklerin düşüyor
Sus payımı alıyorum içinden

Yolunu bulamayan göçmen kuşlar gibiyim
Yedi iklim içimden geçiyor
Bir parçanı yüreğime bırakarak
Selâmsız sabahsız gidiyorsun

Gönül mihrabıma ters düşen
Yeşille mavinin dans ettiği
Zümrüt gözlü kadınım
Vurgun olduğum deli gönüllüm
Gözbebeklerime hapsettiğin en yeşilindeyim ömrümün
Gözlerine sürgünüm

Öfkem mirasındır
Har vurup harman savuruyorum
En çok harcamayı da sana yapıyorum
Sana yazacağım her gece
Yasakla beni
Lâl olsa da dilim
Susmayacağım
Son nefesime kadar
Seni sana yazacağım
Yorgunum kırgınım
Küskünüm yâr

Yalan hep yalan
Bu şehir bile sensiz yalan

Seni çok özledim
Zümrüt gözlü yâr

İ.ASİL_Asil DOST