0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1052
Okunma
Arkamda bırakıyorum
bu kenti ve ışıklarını
neyim varsa kalsın burada,
kalsın her ne varsa
kalemdeki hisarlar bir bir yıkılırken
bungun bulutların gözyaşı mı vurur
odamın camına
canıma bir şeyler mi saplanır,
kanım dökülürken zamanın avuçlarına.
Bu kentte;
tütsülenmiş ölüler gezer
küflü ehramlar önünde
nereye başımı çevirsem, ölüler
ölüler küflü ehramlar önünde.
Ben
açtığım bütün parantezleri
bir bir kapatıyorum şimdi,
nihayetsiz boşluğunda boğulmamak için isyanın
kalemi ve kitabı elimden bırakmıyorum
usulca bırakıyorum
içimdeki zehri rüzgara
birdenbire karşıma gelen sefer öncesi
mavi atlar görürken düşlerimde
iç savaşlardan sonra,
kan ter içindeyken ruhum
yavaşça kentin ışıklarını
arkamda bırakıyorum.
Karada gemiler yapan adam
nerdesin ?
Ahmet Selim GÜL
