Bin narada değse benliğimin sağır kulaklarına
Haykırmak kar etmesede bu yaralı yüreğime
Adın düşüyor işte tek kelime ile dilime
Kaybettim varlığımı sana olan sevgimle

Derdin cenneti oldum mutlulukların cehhenemi
Bin ahın ardından saramadım yeniden yaramı
Tuz bastılar ateş bastılar aşk sözünü anlatamadım
Bir güzelin mecnunu oldum efendim

Derdimi bilmiyorum ben kendi kendim
Derdin kahırın son durağı oldum
Umut dedim yalvarış dedim bir yudum mutluluk diledim
Anlaşılacak sandım bir yudum mutluluğum

Hoyratlığımın kurbanı oldum
Ateş sardı yüreğimin umutlarını
Ateşten gömlekleri giydim tenim yandı yüreğim yandı ben yandım
Bir yudum mutluluğun yoluna heba edildim

Zemheri karanlıklar sardı yüreğimi
Aydınlıklar isyanlarımın rotası oldu
Kahır yazıyorum yüreğimden benliğime
Susuyorum artık konuşacak mecalim yok

Ölüm kokuyor benliğim susadım ölümün suszluğuna
Koşmak istedim bilinmedik topraklardan bilinmedik yüreklere
Dert topladı beni dizlerimde mecal kalmadan
Yüreğim hancerleniyor her selam verdiğim varlıkla

Titriyor yüreğim sesim kısılıyor anlatamıyorum
Haykırşlarım anlaşılmıyor yaralı yüreğime tuz basılıyor
Bin minetten geriye kalmaz kefenim
Aldığım nefeseten öteye yoktur sesim

Dar ağacına dikilsede bedenim
Bin hancerle kesildese dilim
Bilinmedik mezarlarda olmasada yerim
Sözümden vageçmem yok bundan gayri geri sözüm

Hüzün dökülüyor benliğimden ayaklarımın altına
Dökülür yüreğim durduğum yere
Yaşlarım içerimde deniz denizler feryat figan
Anlamaz oldu yar dediklerim canlar

Kahırlarımı yazıyorum artık sayfa sayfa
Bitişimin namelerini vurguluyorum nameleirmin nakaratında
Bini bitiyor biri başlıyor kadavraya döndü bedenim yaşarken
Her gelen vurdu her gelen sapladı birer birer hancerini

Oysa umut demiştim yüreğime oysa yücel demiştim varlığıma
Kahır keder ırak kalacaktı umut diye sarılacaktım yarınıma yarime
Vurdu yüreğimin incesinden incesine umut beslediğim
Teseliyi gözlerinde bulduğum umudu gülüşünde sakladığım

Yanagındaki gamzesine yandığım yanıpta küle döndüğüm
Hasretini yüreğime zından olarak verenim
Bakışlarında yitik olduğum kaybolduğum
Artık ne ağrır başım nede ağrır naşım

Bir teseli olmasada bu yerde duran senin eserin olan naşım
Kapar bilirm leş kargaları yerde duran benliğimi
Bilirim sahiplenir yerde duran cesedimi toprak yüreği
Bir yürekten koptum bir yüreğe misafir oldum

Artık gidiyorum yokluğunun olduğu diyarlara
Artık gidiyorum avazım çıktığı kadar adını haykırmaya
Artık gidiyorum sengibi birnin olmadığı mekanlara
Artık gidiyorum garipler mezarlığına...